POLSKI ZWIĄZEK DZIAŁKOWCÓW OKRĘG PODKARPACKI

Azteckie ziele w krajach pochodzenia od zarania dziejów było wykorzystywane jako roślina lecznicza i słodzik. To naturalny lek pomagający na infekcje, przeziębienia, kaszel i różnorodne schorzenia układu oddechowego. Można spożywać liście lub sporządzać z nich napar (parzony jak herbata). Liście są dużo słodsze od cukru, a także od popularniejszej stewii. Stosuje się je do dodawania smaku deserom, napojom i wyciekom. Mają lekko miętowy posmak, co również jest dodatkowym atutem. Za takie właściwości odpowiada związek nazywany hernandulyną. 

 

Azteckie ziele (Lippia dulcis) to roślina pnąca występująca m.in. w Meksyku, Panamie i na Karaibach. Ma pokrój płożący. Pędy zwykle osiągają długość do 30 cm. Liście są pokrzywowate. Kwitnie od lipca do września. Kwiaty są drobne, białe, zebrane w kuliste kwiatostany. Roślina ma pewne walory dekoracyjne i można ustawiać ją na balkonie lub w ogrodzie w kompozycji z ziołami, warzywami lub roślinami ozdobnymi

Azteckie ziele to roślina, która z powodzeniem może być zamiennikiem dla cukru przy przyrządzaniu deserów, napojów i ciast. Wciąż jednak jest mniej popularna od stewii. Można ją uprawiać od wiosny do jesieni w ogrodzie lub na balkonie. 

 

Azteckie ziele lubi miejsca bardzo widne, ale nie bezpośrednio nasłonecznione.. Podłoże powinno być żyzne, umiarkowanie suche, przepuszczalne o odczynie zbliżonym do obojętnego (pH =6,0-8,0). 

Azteckie ziele ma płytki system korzeniowy, dlatego nie można dopuszczać do przesuszenia podłoża, w którym rośnie. Minimalna głębokość pojemnika wynosi 15 cm. Roślina nie lubi chłodów. W temperaturze poniżej 8 stopni Celsjusza dochodzi do zahamowania wzrostu, a roślina może przebarwiać się na czerwono. Nie przetrwa polskich zim na zewnątrz.                                                                                          Nasiona azteckiego ziela wysiewa się na przedwiośniu do pojemnika z torfem ustawionego w ciepłym, słonecznym miejscu. Pojemniki zaleca się przykryć folią perforowaną lub inną przezroczystą osłonką (i wietrzyć co kilka dni). Nasiona kiełkują w temperaturze od 20 st. C. 

Azteckie ziele to roślina ciepłolubna, dlatego można wystawić na zewnątrz dopiero w drugiej połowie maja.

Najważniejszy zabieg pielęgnacyjny to podlewanie. Roślinę podlewa się regularnie, ale tak, by jej nie zalewać. Podłoże powinno lekko przeschnąć przed kolejnym podlaniem. Nadmiar wody również jest szkodliwy (gnicie korzeni, choroby grzybowe). W okresie upałów trzeba ją podlewać codziennie. W czasie nawadniania nie powinno się moczyć nadziemnej części.

Do nawożenia stosuje się nawozy organiczne (humusowe) lub mineralne o wysokiej zawartości fosforu i potasu.

Pędy rośliny warto przycinać lub uszczykiwać, to wpłynie na lepsze krzewienie.

 

W.M.